goşa
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
goşa
[goşo], at. 1. Iki, jübüt, taýly. 2. Iki nilli tüpeň. Ol goşany alyp awa gitdi.3. Oglana dakylýan at.
‣ Goşa alaja akly-garaly sapaklardan işilip ýa-da örülip taýýarlanýan ýüp. Goşa dyrnak (dil b.) ýazgyda başganyň sözüni, şeýle hem ýaňsa alynýan sözleri we ş.m. tapawutlandyrýan dyngy belgi (“...”). Goşaja jüýjejüýje nagşynyň iki gezek gaýtalanyp salynýan görnüşi. Goşa kapyýa setir soňundaky kapyýalaşýan sözleriň öň ýanyndaky sözleriň hem kapyýalaşmasy.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
goşa
soylu kadın, prenses, biyke.