qiyam
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
qiyam
is. [ər.]
1. Özbaşına, qeyri-mütəşəkkil üsyan, hakimiyyətə qarşı silahlı çıxış; bunt. Atabəyin xəstə yatdığı şayiələri məmləkətə yayıldığı vaxt, bir çox evlərdə üsyan və qiyamlar başlayırdı. M.S.Ordubadi. • Qiyam etmək – üsyan qaldırmaq, üsyan etmək. Qoy küçədə naz ilə xuram eyləsin oğlun! Öz xoşladığı əmrə qiyam eyləsin oğlun! M.Ə.Sabir.
2. klas. Qalxma, ayaq üstə durma. // Birinə hörmət üçün ayağa qalxma. Eylə sücud sidq ilə əbruyi-saqiyə; Ol sərvqamətin nəzərində qiyam bul. Q.Zakir.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
qiyam
bunt, üsyan
{ayaklanma, isyan}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
qiyam
ayaklanma
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
qiyam
I 1. Melas 2. Reçel.
II a. din. Kıyam (namazdaki duruş).