firqə
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
firqə
is. [ər.] köhn.
1. bax. partiya 1ci mənada. Qəza firqə özəyinin qapısında dayanan keşikçilər Kəsəmənlini görən kimi gülümsünüb ona yol verdilər. İ.Şıxlı. Nədir bu partiya? Mən anlamıram; Firqə, dar çərçivə, firqə bir qəfəs! B.Vahabzadə.
2. Camaat, tayfa. Qalıbdır firqeyi-islam dalda cümlə millətdən; Əhatə eyləyiblər başqalar elm ilə dünyanı. S.Ə.Şirvani. // Zümrə, ictimai təbəqə. Gələcəkdəki məqaləmizdə Qasım bəy Zakirin rəiyyət tayfasına cövr və sitəm edən şair firqələrin barəsində yazdığı şeirlərdən danışıb əsil mətləbə keçəcəyik. F.Köçərli.
Axir izdelgen sözler:
- oyloo,
- kıskançlık,
- k,
- ıdsamak,
- vahim,
- Rəqabət,
- künye,
- Özellikle,
- né,
- çegiv,
- bağımsızlık,
- Ev,
- rastlamak,
- tabaklama,
- Ər,
- elizabethan,
- landsman,
- İlgilenmek,
- ispermeçet,
- böldürüv,
- bütünley,
- firqə