eğmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
eğmek
(-i) ф. ию, бөгү, бөгелдерү; киерү
ercilasun1991
eğmek
Türkiye Türkçesi: eğmek
Azerbaycan Türkçesi: äymäk
Başkurt Türkçesi: iyiv iŋkäyiv bögöv
Kazak Türkçesi: iyüv bügüv
Kırgız Türkçesi: iyṻ bügṻ
Özbek Türkçesi: egmàḳ
Tatar Türkçesi: iyü bögü sığu
Türkmen Türkçesi: eğmek
Uygur Türkçesi: ägmäk
Rusça: naklon'at'
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
eğmek
[·admak] yaradılış gösteren isimlerden fiil yapma edat ı· II, 340