ezilmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
ezilmek
ф. 1) изелү, онталу, ваклану; 2) сытылу; 3) күч. изелү; изүгә дучар булу
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
ezilmek
işl.1. Suw degip ýa-da ýagyşda galyp öl bolmak, öl-myžžyk bolmak. Hany, onda gaýdalyň, halys ezildik (A. Durdyýew). 2.Biri-biriniň üstünde ýatyp mynjyramak, baslygyp suwy çykmak (gök önüm we ş.m. hakynda). Gapdaky pomidorlar ezilipdir. 3. göç.m. Hak-hukuksyz horlanmak.
‣ Ezilen towuga dönmek süllümmaý bolmak.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
ezilmek
ezilmek. Tüpde kalıp ezildile: altta kalıp ezildiler, başı ezilgen cılança: başı ezilmiş yılan gibi (d), cüregi ezilmek: yüreği yanmak, yüreği üzüntü duymak, aña cüregim bek ezildi: ona kalbim çok yandı, ona yüreğim çok üzüntü duydu.