eliya

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

eliya

¹ paganlık döneminde Karaçay-Malkarlıların yağmur tanrısı. ~ ursun seni: Eliya çarpsın seni, tanrı çarpsın seni (beddua), ~ kazan: gök gürültüsü [inanışa göre, gök gürültüsü, tanrı Eliya'nın dev kazanının yuvarlanmasıyla çıkarttığı sestir].

² şimşek, yıldırım2. Keçeni ~ carıtadı: geceyi şimşek aydınlatıyor.

Axir izdelgen sözler:

• Talon,
• cultivate,
• köh,
• baýdak,
• yorık,
• vasıf,
• tide,
• Yekun,
• bökmek,
• kaskak,
• pertain,
• ötek,
• gaýta,
• sağılmak,
• şişkinlik,
• kalek,
• andak,
• zıddiyet,
• etiz,
• Kifir,
• hesabdar,
• eliya