eliya
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
eliya
¹ paganlık döneminde Karaçay-Malkarlıların yağmur tanrısı. ~ ursun seni: Eliya çarpsın seni, tanrı çarpsın seni (beddua), ~ kazan: gök gürültüsü [inanışa göre, gök gürültüsü, tanrı Eliya'nın dev kazanının yuvarlanmasıyla çıkarttığı sestir].
² şimşek, yıldırım2. Keçeni ~ carıtadı: geceyi şimşek aydınlatıyor.
Axir izdelgen sözler:
- qurtqumursqa,
- çerek,
- tare,
- flurya,
- ekskursiya,
- permit,
- availability,,
- osmok,
- həqir,
- çolok,
- yunçımak,
- kamış,
- tapka,
- Çibin,
- Merbut,
- katalizator,
- pavyon,
- picturesque,
- takdis,
- laqeyd,
- arabozan,
- eliya