dəmsaz
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
dəmsaz
is. [fars.] klas.
1. Yoldaş, həmdəm. Həmrazim idin şikayətimdə; Dəmsazim idin hekayətimdə. Füzuli.
2. Uyğun, müvafiq. Bir kəsə olmasa zəmanə dəmsaz; Çox adamlar alar üstünə ayaq. Q.Zakir.
3. Musiqidə: əsas çalana kömək edən və ona həmahəng çalan çalğıçı. Sonralar başqaları da dinlədikləri mahnıları təkrar etmək, ya da solo oxuyan adama vagirlik etmək, dəmsaz olmaq yolu ilə toplanışda yaxından iştirak etməyə çalışmışlar. Ə.Bədəlbəyli.
4. Bax dəmtutan.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
dəmsaz
uygun, müvafiq
{uygun, başarılı}