dur
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
dur
zərf [fars.] klas. Uzaq, uzaq məsafədə olan. • Dur etmək (eyləmək) – uzaqlaşdırmaq. Cənnəti-vəslindən, ey canım, məni dur eyləmə. Xətayi. Dur olmaq – uzaqlaşmaq. Məzur tut, ey əziz, məzur! Mən qəsd ilə səndən olmadım dur. Füzuli. Qalxız başını, fikrü-xəyalatdan ol dur. C.Cabbarlı.
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
dur
(Arabic) pearl, jewel; best.