dişlek

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

dişlek

с. 1) тешләре чыгып торган, тешләч; 2) күч. үз сүзен сүз итә торган

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

dişlek

[di:şlek], syp. Agyz salyp dişleýän, dişlemäge endik eden, gapak, dişlegen. Dişlek mal.

Axir izdelgen sözler:

• birqator,
• bezig,
• béket,
• Lütfen,
• con,
• Nafile,
• töberlak,
• küch,
• dallanmak,
• shafiq,
• kıskanç,
• kölengkilik,
• durba,
• adgırak,
• kontuziya,
• tartkınçak,
• emizuvchi,
• akılsızdık,
• egevlemek,
• xunuk,
• hasretmek,
• dişlek