dikilmek
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
dikilmek
ф. 1) утыртылу, бастырып куелу; 2) (яшь агач һ. б.) утыртылу; 3) килеп басу, торып басу; 4) текәлү; 5) күч. каршы куелу
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
dikilmek
işl. 1. Agaç, taýak ýaly dikip bolýan zatlaryň düýbi ýere gömlüp goýulmak. Suwuň içine dikilen gazygyň ýüzünde ýazgy bar (“Edebiýat we sungat”). 2. Gurulmak, salynmak. Obanyň çetinde ýeke dikilen öý.
‣ Dikilip durmak biriniň ýanynda dik durmak, aýrylman durmak. – Gaşymda beýdip dikilip durmasana!
Axir izdelgen sözler:
- aştık,
- shokila,
- kangallamak,
- Metol,
- cırğak,
- ötürinmek,
- ühi,
- turban,
- yighlangghu,
- tijemek,
- edizlenmek,
- RAIYAT,
- zuvalalamoq,
- genişlemek,
- Belgi,
- infinity,
- aytıvluk,
- karabuğday,
- kariyes,
- gérb,
- göçmeklik,
- dikilmek