buğum
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
buğum
is.
1. anat. Sümüklərin uclarının bir-birinə birləşdiyi yer, oynaq yeri; bənd, məfsəl. Barmaqların buğumları // zool. Bəzi heyvanların (xərçənglərin, cücülərin və s.) bədənlərinin bölündüyü hissələrdən (bəndlərdən) hər biri.
2. Bir şeyin boğulmuş, sıxılmış yeri, bəndi.
3. Qamış kimi bitkilərin düyünü. buğum-buğum zərf Bənd-bənd, kəsikkəsik. Qəlbim sərin, ruhum sevinclə dolğun; Bəlkə də uf deməzdim, doğransam buğumbuğum. R.Rza.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
buğum
bənd, məfsəl
{bent, bağ}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
buğum
eklem