burulmak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
burulmak
ф. 1) борылу; 2) чәнчеп авырту; 3) үпкәләү, киреләнү
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
burulmak
1. Dönmek (bir yere, yöne doğru)
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
burulmak
[burulmok], işl. 1. Bir tarapa öwrülmek, sowulmak. Araba köçe bilen saga buruldy. 2. Bir tarapa towlanyp, towy berkidilmek, tow berilmek. 3. Bir tarapa towlanmak, aýlanmak. Inçe simlerden burlup işilen ýogyn sim. 4. Ejizlemek, halyň peselmek, ýagdaýyň agyrlaşmak. Ejizläp, burlup, başyny ýassyga goýdy. 5. göç.m. Towlanyp çümmüklenmek. 6. Öýkelemek.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
burulmak
çevrilmek, dönmek, sapmak, bükülmek, kıvrılmak. Oñ canına burul:sağ tarağa dön, ızına burulup karadı: arkasına dönüp baktı, cılan burulup teşikden çıkdı: yılan kıvrılıp delikten çıktı, burulup çıkğan baçhıç: dönerek yükselen merdiven.
Axir izdelgen sözler:
- gön-,
- oyuncaq,
- vault,
- sozul-,
- gümmüksümmük,
- hoşgylaw,
- yaslanmaq,
- bit,
- bore,
- mazkur,
- çıngı,
- Ninni,
- xalo,
- cindi,
- ülgüdimek,
- Xırda,
- tüşünüktüü,
- irreconcilable,
- dissertation,
- Cıvıldamak,
- birža,
- burulmak