bulçuk

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

bulçuk

filiz, otların ekinlerin kurumuş yaprakcıkları, kurumuş yaprak, çöp, kuru dalcık. Terekleni tübü ~dan tolğandı: ağaçların altı kurumuş yapraklarla dolmuş, gül terek bulçuklanñandı: gül ağacı filizlenmiş, arpa sapnı bulçuğun mal bek süyüp aşaydı: arpa sapının kurumuş yaprakçıklarını hayvanlar çok severek yerler.

Axir izdelgen sözler:

• Şöyle,
• mating,
• hareketli,
• menfi,
• Başlatmak,
• biligin,
• qamishzor,
• torik,
• legenda,
• şum,
• öt,
• Heysiz,
• metot,
• samsun,
• omba,
• wadaly,
• ıskarça,
• tameki,
• çeçəmək,
• tacky,
• ehlileştirmek,
• bulçuk