bogy

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

bogy /bˈəʊt/

1. (bak.) bogey.

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

bogy

[boğy], at. 1. Daňlan desse, desselenip baglanan daňy (ot, bede, we ş.m. hakynda). Dört bogy bede. 2. Bir zadyň agzyny daňmak üçin ulanylýan ýüp, bag. Bogusy çözülen ýanlyk ýaly, Zowlap çykdy ähli ýeli (K. Gurbannepesow). 3. ser. Başbogy. Inçelipdir onuň ýogyn göwresi, Aýakda köwüş ýok, başynda bogy (Ç. Aşyr).

Axir izdelgen sözler:

• şärikli,
• muzda,
• qizlik,
• üzgünlük,
• arp,
• müfti,
• Yumak,
• Kabir,
• tegizçildik,
• def,
• indifference,
• MENDİL,
• sarsıarda,
• KADER,
• Hərçənd,
• məğlub,
• çırpınmak,
• şişlik,
• günema,
• spin,
• mərz,
• bogy