bic
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
bic
I. sif. və is.
1. dan. Rəsmi nikah olmadan doğulan uşaq.
2. Çox hiyləgər, fəndgir. Bic adam. // Çoxbilmiş, tədbirli, zirək, ağıllı mənasında. ..Bildi ki, oğlu necə bic və haramzadədir... M.F.Axundzadə. // Bəzən söyüş kimi işlənir. Bic-vələdüznalara söz batmayır; Min də nağıl aç, birin aldatmayır. M.Ə.Sabir.
3. məc. Çoxbilmiş, hər şeydən başçıxaran, zirək bic-bic zərf Zeynal isə bic-bic hamının ağzına baxdıqdan sonra qeyd etdi.. Ə.Əbülhəsən.
II. is. dan. Ağac və kolların kötüyündən, yaxud gövdəsinin alt hissəsindən çıxan xırda zoğ, haramı.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
bic
I. hiyləgər, fəndgir
{hilekâr, düzenbaz}
II. zoğ, haramı
{zorba, harami}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
bic
düzenbaz, piç, sinsi