bende
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
bende
и. бәндә; тоткын, кол
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
bende
f. s. kul (Allahın) ; mec. insan.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
bende
[benne], at. 1. Taňrynyň guly, adam, ynsan. Bendäm bendäme sebäp (Nakyl). Hazynaňdan bergil meniň ryskymy, Bendäňi bendäňe mätäç eýleme (Magtymguly). 2. Garyp, pukara, ejiz, kömege mätäç adam. Bende sen, bet işe batyrlyk etme!(Magtymguly).
‣Bendäň çagasy görgülijik (ýuwaşrak, özboluşlyrak, erksizräk adam hakynda nebsagyryjylyk bilen aýdylýan aňlatma). Bendäň çagasy ederini bilenok.
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
bende
f. Bende, bağlı, esir, kul.
Axir izdelgen sözler:
- xaotik,
- saçalıcı,
- xar,
- başdaşı,
- distrust,
- xarıbülbül,
- cütlük,
- chiqquzmaq,
- xara,
- xarakterik,
- besbelli,
- xaric,
- qəhr,
- deduce,
- xarilik,
- antepfıstığı,
- şatlyk,
- benildemek,
- korğol,
- xarliq,
- ademchilik,
- bende