belay

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

belay /bɪɡˈaɪl/

1. (den.) halatı volta etmek
2. bağlamak. belaying pin (den.) armadora çeliği, bağlama direği.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

belay

suga etmek
volta etmek
sarıp bağlamak

Axir izdelgen sözler:

• earthy,
• ilkcə,
• iç,
• sighinmaq,
• coeval,
• güreşçi,
• Parmak,
• quruluş,
• sıradan,
• qibti,
• exhibitionist,
• family,
• Kıstoo,
• yatağan,
• yandırılmaq,
• Kezek,
• kerelenñen,
• Kali,
• Geneşmek,
• assign,
• dırışçanlık,
• belay