bağrıqara

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

bağrıqara

I. sif. Kədərli, məhzun, halı pərişan, müsibət üz vermiş.

II. is. zool. Su kənarında yaşayan uzun qıçlı, döşüqara quş. Bağrıqaranın qızardı bağrı; Şahbaz ona varanda doğru. Xətayi.

Axir izdelgen sözler:

• Bahçe,
• ýüzlek,
• Asmak,
• Mürt,
• ýetne,
• koca,
• firma,
• Şerit,
• Aheste,
• calpalakta,
• xasislik,
• ýapy,
• ziyalı,
• katkañ,
• elee,
• ebet,
• KAN,
• ýagy,
• dəlil,
• valley,
• yergici,
• bağrıqara