ayırıcı

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

ayırıcı

с. аергыч, аеручы

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ayırıcı

is. xüs. Bir şeyi növlərə, çeşidlərə ayıran, çeşidçi (fəhlə, maşın).

Axir izdelgen sözler:

• okla,
• flounder,
• bayı,
• cum,
• hükmetmek,
• zırı,
• münbit,
• dadsız,
• parsah,
• mütərcim,
• eýsem,
• tengsiz,
• qisiqlik,
• aklaň,
• sışılmak,
• köklimek,
• ýeňiş,
• kəsbkar,
• boghursaq,
• elbette,
• yañzatmak,
• ayırıcı