atlı
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
atlı
с. 1) атлы, аты бар, аты булган; 2) атка менгән
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
atlı
1. sif. At minmiş, süvari. Atlı qoruqçu. Meşənin dalından bir neçə atlı əsgər göründü. – Rüxsarə başını qaldırıb atlı adama baxdı. S.Rəhimov. [Süleyman bəy:] A kişi, gəzməyin elə bir ləzzəti piyada getməkdir, atlı (z.) gəzmək ləzzət verməz. Ə.Haqverdiyev. // Atı olan. Atlı kəndlilər.
2. is. Ata minmiş adam. Mənimlə onun arasında üç atlı vardı. S.Hüseyn. Kəblə İsrafil iki atlını evin dalında qoymuşdu ki, Bəndalı damı söküb .. qaçmasın. Mir Cəlal. Dərənin o biri tayında yoxuşun başında bir atlı dayanmışdı. Ə.Məmmədxanlı.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
atlı
süvari
{süvari}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
atlı
binici
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
atlı
1. Süvari, ata binmiş kişi, atlı. ~ bıla cayav: atlı ile yaya, ~ asker: atlı asker, ~ askerçi: süvari, ~ cayavğa cöñer bolmaz: atlı yayaya arkadaş olmaz (a.s.). 2. İsimli, adlı. Bir ~: bir isimli, aynı adlı, aman ~: kötü adı olan, namı kötü olan, Uçkulan ~ el: Uçkulan isimli köy.