Kafel

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kafel

[alm.]
1. Üzərinə şir çəkilmiş çox nazik kərpic; kaşı. Kafel zavodu. Kafel ustası. – [Dadaşov:] Bilirəm ki, rayonda neçə adama kafel, parket filan satıb... İ.Məlikzadə.
2. Kafel vurulmuş, üzərinə kafel çəkilmiş; kafeli olan. Kafel divar. Kafel soba.

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

kafel

[ka:fel], at. Bişirilen toýun palçygyndan ýüzi syrçalanyp taýýarlanylan ýere ýazmak, diwara ýelmemek we ş.m. üçin dürli görnüşdäki gurluşyk materialy.

Axir izdelgen sözler:

• haqq,
• hünji,
• asasadabdaba,
• jomart,
• quldurbaşı,
• kabmak,
• İdeoloji,
• Tarmaq,
• Seğirtmek,
• memo,
• paza,
• künç,
• perversion,
• AMEL,
• Hırpalamak,
• yslanmak,
• favori,
• exhibitionist,
• thieve,
• Döndermek,
• çita,
• Kafel