abrek

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

abrek

1. Sömürgeci düşmanla savaşmak için dağa çıkan yiğit, mücahit. 2. Evini memleketini terkeden kişi. 3. Serüven arayan, maceraperest. ~ bolmak: evinden, yurdundan ayrılmak. ~ iymek: evi terkettirmek, ~ ketmek: evini terketmek, ~ ulanla: mücahit gençler.

Axir izdelgen sözler:

• adabsiz,
• eleñ,
• süzmetor,
• supat,
• üñüs,
• udaalaş,
• muthuz,
• jadygöý,
• zövqlü,
• sürüngen,
• bakan,
• yitmek,
• bordo,
• büyü,
• bitirmek,
• uclu,
• sülmek,
• aňmak,
• küpe,
• masaj,
• sag-,
• abrek