Viran
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
viran
[Köken: Farsça] Yemirilen, Kıyrayan, Buzulan
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
viran
с. вәйран булган, җимерелгән, хәрәбәгә әйләнгән
ercilasun1991
viran
Türkiye Türkçesi: viran
Azerbaycan Türkçesi: vḯran
Başkurt Türkçesi: yimirilgän vayran
Kazak Türkçesi: kıyrağan
Kırgız Türkçesi: buzulğan kıyrağan
Özbek Türkçesi: väyràn ⱨaràb
Tatar Türkçesi: cimirilgän
Türkmen Türkçesi: veyrãn
Uygur Türkçesi: väyran
Rusça: razruşennıy
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
viran
sif. [fars.] Uçuq, yıxıq, dağılmış; viranə qalmış; bərbad. Viran şəhər. Viran ev. Viran ölkə. – Açdı mənə dərdli ağac; Viran bağın məlalını. M.Rahim. • Viran qalsın (olsun)! – dağılsın! məhv olsun! (qarğış). Zülm əliylə məni yada verirlər; Viran qalsın belə zamana, – dedi. Aşıq Ələsgər. Viran qoymaq – dağıtmaq, uçurtmaq, bərbad hala qoymaq, xarabazara döndərmək. Zamanzaman bir div kimi köksümüzə çökdü onlar; Yurdumuzu, yuvamızı viran qoyub sökdü onlar. M.Müşfiq. Viran etmək – 1) dağıtmaq, uçurtmaq, yıxmaq, alt-üst etmək, bərbad bir hala salmaq, pozmaq, korlamaq. Şamaxıda pristav Cəbrayılov sahibsiz və fəqir bir müsəlman övrətinin evini viran etdi. C.Məmmədquluzadə; 2) məc. mənada. Dilbəra, dərdidilimdən belə ünvan etdim; Ki, qəmi-hicrdə dil mülkünü viran etdim. Natəvan. Məcnun oldum, düşdüm çölə; Könlümü viran elədin. Aşıq Əsəd. Viran olmaq (qalmaq) – dağılmaq, uçulmaq, bərbad olmaq, xarabalığa dönmək. Tamam aləm viran olsa, qəmim yox; Tək canan mənimlə ittifaq olsun. Q.Zakir. // məc. klas. Kədərli, məhzun, təsəllisiz. Vaqifəm, olmuşam zülfə giriftar; Könlüm viran, halım xarab, günüm zar. M.P.Vaqif.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
viran
uçuq, yıxıq, dağınıq, bərbad
{uçuk, yıkık, dağınık, berbat}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
viran
viran