Tüf

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

tüf

и. геол. туф

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

tüf

üml. 1. Tüýkürilende agyzdan çykýan ses. Ol ýüzüni bir ýana sowdy-da "tüf" edip tüýkürdi. 2. göç.m. Gepleýän adamyň birine ýa-da bir zada ýigrençli garaýşyny aňladýan söz. Ol: "Tüf, seniň ýüzüňe!" diýip gaharlandy.

Axir izdelgen sözler:

• grove,
• keslenchük,
• Köt,
• boylama,
• atlağan,
• yasandırmak,
• fabrikat,
• xayrchi,
• babırgan,
• cüklemek,
• cumuşçu,
• bagybossanlyk,
• añırt,
• türsünlü,
• lend,
• üyrev,
• cindi,
• toralmaq,
• obs,
• bie,
• qop,
• Tüf