Susuz
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
susuz
с. 1) сусыз, коры; 2) дымсыз
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
susuz
sif.
1. kim. Tərkibində su olmayan. Susuz efir. Susuz spirt.
2. Suyu olmayan, suyu çəkilmiş. Uşaqsız ev susuz dəyirman kimidir. (Ata. sözü).
3. Quru, suyu qurumuş, quraq. Susuz çöl. Susuz çay. Susuz bulaq. – Çobanlar Turutun susuz çölündə; Boğulub batırdı qəmin selində. H.K.Sanılı. Boğazın o tayında susuz ada qəsəbəsinin çıraqları xeyli seyrəkləşmişdi. M.Süleymanov. // Sudan məhrum, su cəhətdən çətinlik çəkən. Port-Səid şəhərinin bütün əhalisi susuzdu. S.Vəliyev.
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
susuz
susamış