canmak
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
canmak
yanmak, ateşlenmek. Tank candı: tank ateşlendi, lampa canadı: lamba yanıyor, canıb cuklanmak: yanıp sönmek, nur ~: ışık saçmak, aydınlanmak, duv deb ~: güf diye yanmak, içim duv dep candı: içim güf diye yandı, içim kan ağladı (mec.), atam üsüme candı (mec.): babam (beni) azarladı, babam çok azarladı, birevnü otuna ~: başkasının nârına yanmak, başkasının zahmetini çekmek (mec.).