Son
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
son
[Köken: Anlam genişlemesi] Ayak, Son
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
son
1. и. 1) ахыр; нәтиҗә; son bulmak бетү, тәмамлану; sonunu düşünmek ахырын уйлау; sonuna getirmek ахырына җиткерү; sonuna yaklaşmak ахырына якынаю; mevsimin sonunda сезон ахырында; 2) анат. соңгылык; 3) ахыр, чик. 2. с. 1) соңгы, ахыргы; son defa соңгы мәртәбә; son kerte соңгы стадия; 2) соң, соңарган □ son günlerde күптән түгел; соңгы көннәрдә; en sonu соңгы чиктә; son ek гр. суффикс; кушымча
Tiniq Türkche - Türkiye Türkchisi Lughiti (Kuleli)
son
1. Akıbet
ercilasun1991
son
Türkiye Türkçesi: son
Azerbaycan Türkçesi: son
Başkurt Türkçesi: aⱨır huŋ(ğı) azak(kı)
Kazak Türkçesi: soŋ ayak
Kırgız Türkçesi: soŋku akırkı
Özbek Türkçesi: àⱨır tämàm
Tatar Türkçesi: aⱨır soŋ(ğı) azak(kı)
Türkmen Türkçesi: soŋ
Uygur Türkçesi: aⱨir ayak
Rusça: konets
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
son
is.
1. Bir şeyin qurtaracağı, nəhayəti, axırı; axır. Yolun sonu. Küçənin sonu. – Bayramın Məşədibəygilə qonaq gəldiyi ilk gün son gün olmadı. M.Hüseyn. Əhmədov Əzizi ancaq işin sonunu xəbər verən zəng çalınanda buraxdı. S.Rəhman.
2. Eyni mənada zaman haqqında. İlin sonu. Ayın sonunda. İş gününün sonu. // Bir işin bitməsi, qurtarması, başa çatması. İşi sona çatır. Hadisənin sonunu gözləmək. // sif. Axırıncı, sonuncu. Yayın son ayı. Son cərgədə oturmaq. – [Nuriyyə:] Son kursda oxuyan Ayna adlı bakılı bir qızla dost olmuşuq. İ.Əfəndiyev.
3. Aqibət, nəticə, axır. Kambayev dəhşətli sonun yaxınlaşdığını görürdü. S.Rəhman.
4. məc. Ölüm, ölmə, son nəfəs. Sonu gəlib çatmışdır. Onun sonudur. Son nəfəsə kimi.
5. Ən yeni, ən təzə, yenicə meydana çıxmış, axırıncı. Son moda. Elmin son nailiyyətləri. Son xəbərlər. – Patefonda son dəbli bir oyun havası çalınır. İ.Əfəndiyev. ‣ Son dərəcə – olduqca çox, lap çox. Son dərəcə gözəl. Son dərəcə çalışqan. Son dərəcə arıq. – [Fatma arvad] qonağının, bəlkə də gələcək gəlininin gəlişinə son dərəcə şad idi. Mir Cəlal. Leyla təəccübləndi: – Son dərəcə həssas oğlandır, – deyə, ürəyindən keçirdi. B.Bayramov. Son qoymaq (vermək) – nəhayət vermək, daha etməmək, yol verməmək, əl çəkmək, dayandırmaq. [Fərəc Qurbana:] Məsuliyyətsiz danışıqlara son qoymaq lazımdır. Ə.Məmmədxanlı. Cahandar ağa keçirdiyi iztirabların gözlərindən oxuna biləcəyini başa düşüb, nəzərlərini Əşrəfin üzündən yayındırdı və ani şaşqınlığa son qoyub, özünü toxtatdı. İ.Şıxlı. Son nəfəs – axır nəfəs, həyatının son dəqiqələri. Rzaquluxan isə son nəfəsdə ağlayırdı, həm də gülürdü. Zira doktorun sözlərinin təsəllidən ötrü olduğunu anlamışdı. M.S.Ordubadi. Son nəfəsdə qışqırırıq; Hava çatmır, hava çatmır. B.Vahabzadə. Sona yetirmək (çatdırmaq) – bitirmək, qurtarmaq, tamamlamaq, axıra çatdırmaq. Bütün gecəni yatmamış Firiduna elə gəldi ki, qorxunc və əzablı bir yuxu sona yetir. M.İbrahimov. Sanki bu nöqtədə çatırdı sona; Onun şıltaqları, onun nazları. B.Vahabzadə. Sonuna çıxmaq – bax. axırına çıxmaq (“axır”da). O səni yumruqla torpağa yıxdı; Bütün duyğuların sonuna çıxdı.. M.Müşfiq.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
son
axır, final, nəticə, qurtaracaq
{ahir, final, netice, nihayet}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
son
maktu, nihai, son
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
son /sˈɪmɪlˌɪ/
1. oğul, erkek evlât, çocuk, evlât
2. (b. h.) Hazreti İsa. son of a bitch, (kıs.) o.b. (kaba) it oğlu it, kancık, piç oğlu piç. son of a gun it kırıntısı
3. Hay Allah !
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
son
oğul
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
son
1: number. ~ mingta thousands. ~ kirdi/~ga qo'shil-/~dan chiq- to no longer be considered as, to fall from the ranks of; to become worthless, to break down.
2: thigh.
Yaqutche—In'gilische Lughet (Straughn, 2006)
son
n. coat (clothing)
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
son'
som, içi dolu madenden olan şey·III, 138