Kərən

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kərən

is. məh. Yonulmamış yoğun ağac, dirək, iri kötük. Evin kərəni sınmışdır. – El yığılsa, kərən sındırar. (Ata. sözü). El bir olsa dağ oynadar yerindən; Söz bir olsa zərbi kərən sındırar. A.Tufarqanlı. Kərəni, pərdəsi hörümçək toru; Deyirlər, kasıbın bilinməz goru. S.Vurğun. • Kərənə dönmək – şişmək. Ayağı kərənə dönübdür.

Axir izdelgen sözler:

• meynə,
• monand,
• çekist,
• sıçıtmak,
• övrət,
• şapşup,
• qapılmaq,
• ýeňegen,
• expel,
• moderate,
• cübbə,
• ləşkər,
• Termos,
• beyit,
• sypahy,
• örö,
• döyün,
• dilgir,
• qəbalə,
• dream,
• mırıq,
• Kərən