Kömekçi
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kömekçi
[kömökçü], at. 1. Birine goldaw, hemaýat beriji, kömekleşiji, kömek edýän adam. Olar bir aý çemesi gallaçylara kömekçi boldular. 2. Bir işde, gullukda biriniň orunbasary, wezipeli ýolbaşça kömek edýän ýörite bellenen isgär.
‣ Kömekçi işlik dil b. esasy sözüň yzyndan gelip, özüniň hakyky manysyny doly ýa-da kem-käsleýin ýitirýän işlik (etmek, bolmak ýaly işlikler). Kömekçi sözler dil b. Sözlemde sözleri baglaşdyrýan (we, hem, emma ýaly) baglaýjylar.