Kiçi
Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)
kiçi
ı, çoc. ver!, haydi!, haniya!; koluñdağıdan kiçi: elindekinden ver bana!; emne alıp keldiñ? kiçi!: sen ne getirdin? ver, bakalım!.
ıı= = kiçüü.
ııı: kiçi-kirim: biraz, azıcık; kiçi-kirim bülölüü boldu: aile sahibi oldu; kiçi- kirim söz aytsañçı!: kabul edilebilecek söz söyle!, fazla büyüğe göz dikme!.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
kiçi
syp. 1. Uly däl, göwrüm taýdan çaklaň. 2. Gerekli derejeden dar, gysby, kelte. Saňa ol çäkmeniň egnem kiçi, özem gysga. 3. Az sanly, san, mukdar taýdan az. Dutarçylaryň kiçi topary. 4. Ýaş, ýaşy az bolan; boýy pes bolan. Ol oba baryp, kiçi ogluny görmek üçin edara sowuldy (A. Durdyýew). 5. Adam ady.
‣ Kiçi çille gyşyň soňky ýigrimi güni. Kiçi dil bokurdakda ýerleşýän kiçijik dil. Çaganyň kiçi dili ýykylypdyr. Kiçi dilden bärde aýtmak (sözlemek) tüýs ýürekden aýtmazlyk.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
kiçi
küçük, ~ karnaş: küçük kardeş, em ~biz oldu: en küçüğümüz odur.