Kefli

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kefli

sif.
1. İçki içərək keflənmiş; sərxoş. Kefli adam. – Rəşid bəy bərk kefli idi, ona görə də nə dil aça bildi, nə bir söz dedi, ancaq zarıldayıb zıqqıldayırdı. E.Sultanov.
2. bax. kefçi 2-ci mənada.

Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)

kefli

keyifli

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

kefli

keyifli, sağlıklı, rahat, doyumlu, neşeli. ~ tişirıv: sağlıklı kadın, ~ bolmak: sağlıklı olmak, neşeli olmak, bozanı tartıp ~ körünedi: bozayı çekerek mest olmuş bir hali var.

Axir izdelgen sözler:

• veteriner,
• kefçi,
• sekmek,
• yıprak,
• kuvanmak,
• efkâr,
• ysmaz,
• ötelge,
• saykaşka,
• sapal,
• haylaz,
• bilgeşleýin,
• bijaý,
• tənəkə,
• ýönelmek,
• publisist,
• birinch,
• uluk,
• sopalav,
• mamuq,
• əlamətdar,
• Kefli