Kamandar

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

kamandar

is. [fars.] köhn.
1. Oxatan, mahir atıcı. Kamandar atar oxunu; Al eylədim mən çoxunu. “Koroğlu”. Kamil kamandardı, atıb-vurandı; Qovğa günü igidləri yıxandı. Aşıq Ələsgər.
2. Qədimdə ağasının yanınca ox-yayını gəzdirən xidmətçi.

Axir izdelgen sözler:

• qarğamaq,
• Bileşik,
• xitab,
• HANAKA,
• toktok,
• tığlamaq,
• abırlı,
• talliy,
• çöp,
• vaşaq,
• tellurium,
• yagutgan,
• mourning,
• Üçgen,
• toro,
• tərəqqi,
• arbutus,
• mantar,
• pallamak,
• coşkun,
• éyip,
• Kamandar