Heyif
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
heyif
əd. [ər.] bax. təəssüf. Əfsus, qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyif cavanlıq! M.Ə.Sabir. Heyif, çiçəklərin ömrü az olur; Sənə çatanacan bəlkə solacaq. O.Sarıvəlli. ‣ Heyfi gəlmək – 1) bir şeyi xərcləmək, işlətmək, vermək istəməmək, əsirgəmək. Bardaqdakı sərin suya Səməndərin heyfi gəlirdi. B.Bayramov; 2) yazığı gəlmək. [Mirzə Sadıq:] Həqiqətən [Fərhada] çox heyfim gəlir. C.Cabbarlı.