Emmek

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

emmek

ф. 1) имү; 2) чөмерү; 3) суыру

ercilasun1991

emmek

Türkiye Türkçesi: emmek
Azerbaycan Türkçesi: ämmäk
Başkurt Türkçesi: imiv
Kazak Türkçesi: emüv
Kırgız Türkçesi: emṻ
Özbek Türkçesi: emmàḳ
Tatar Türkçesi: imu
Türkmen Türkçesi: emmek
Uygur Türkçesi: ämmäk
Rusça: sósat'

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

emmek

işl. Dodaklar we diliň kömegi bilen emjegi agzyňa çekip sormak. Guzy süýt emýär. Çaga ejesini emýär.

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

emmek

Emmek.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

emmek

emmek, meme almak. Sabiyçik anasını emçegin emedi: çocuk annesinin memesini emiyor, ala bizni kanıbıznı emip caşaydıla: onlar bizim kanımızı emerek yaşıyorlar, balın emip balavuzun atğan: balını emip peteğini atan (d).

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

emmek

emmek I, 169

Axir izdelgen sözler:

• bügünkü,
• makrel,
• sıyumak,
• gije,
• ayat,
• rival,
• yovm,
• altınlanıv,
• tarkıldak,
• ian,
• prostitute,
• punktuasiya,
• Törö,
• intonatsion,
• tutaşma,
• Biykeç,
• PEYİN,
• tarxashlik,
• halfana,
• Küçücük,
• birdey,
• Emmek