turklehceleri.org

Ayaz

Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)

ayaz

и.с. 1) аяз; 2) суык, салкын □ ayaz kesmek күшегү, өшү; ayaz vurmak туңу; ayaza çekmek көн суыту

ercilasun1991

ayaz

Türkiye Türkçesi: ayaz
Azerbaycan Türkçesi: ayaz
Başkurt Türkçesi: ayaⱬ
Kazak Türkçesi: ayaz
Kırgız Türkçesi: ayaz kışkı ayaz
Özbek Türkçesi: sàvuk äyàz
Tatar Türkçesi: ayaz
Türkmen Türkçesi: ayaz
Uygur Türkçesi: ayaz
Rusça: moróz ⱨólod

Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)

ayaz

is. Qışda buludsuz, aydın gecələrdə quru soyuq, şaxta; ümumiyyətlə, bərk soyuq. Qış yolunu yaz kəsdi; Qaranı bəyaz kəsdi; Gecə durdum qapıda; Əllərim ayaz kəsdi. (Bayatı). Gül rəngli havada toz, duman var; Dəhşətli soyuq, ayaz, boran var. A.Şaiq. Gecələr ayazda, gündüzlər al gün altında gəmi muzdurunun zəhməti hər bir zəhmətdən fövqdür. S.M.Qənizadə.

Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)

ayaz

şaxta, soyuq
{don, soğuk}

Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)

ayaz

ayaz

Qirghizche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Yudahin)

ayaz

I, 1 . temiz , şeffaf , açık ; ayaz kök : temiz , açık gök ; 2 . ayaz , soğuk ; temir ; temir ayaz : şiddetli ayaz ( kar yağdıktan sonra ilk ayaz gece ) müyüz ayaz : temir ayazdan sonra gelen ve daha az soğuk olan ayaz ; kiyiz ayaz : hafif ayaz ç


II, eğriz , bükülmüş .

Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)

ayaz

Temiz. 2. Soğuk, ayaz.

Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)

ayaz

1. Aya, el ayası. Kol ~ çaklı: el ayası kadar, kolunu ~ında tutadı: el ayasında (avucunda) tutuyor, ~ım kiçiydi: elim (el ayam) gidişiyor. 2. Ayaz, soğuk yel. ~ kağadı: ayaz vuruyor, salkın ~: serin ayaz, başıma ~ ötgendi: başıma ayaz geçti, bılayı ~dı: burası ayazlıdır, ertden ~: sabah ayazı, ~ kakdırmak: ayaz vurdurmak, kün ~dı: gün ayazlıdır, ~da küymek: ayazda yanmak, ~ mılı kebdirir, col elge cetdirir: ayaz nemi kurutur, yol köye ulaştırır (a.s.).


Axir izdelgen sözler: