Əlqissə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

əlqissə

ara s. [ər.] klas. bax. əlqərəz. Əlqissə, vücudum oldu bərbad; Bir ləhzə fələkdən olmadım şad. Füzuli. Əlqissə, çoxdu canını qurban edən, çocuq! Ey dilbəranə tərzdə cövlan edən çocuq! M.Ə.Sabir.

Son arananlar:

• silo,
• övmek,
• constraint,
• gyllak,
• consort,
• tasa,
• adıgeyli,
• münülmek,
• nerv,
• dilim,
• vesile,
• tekerek,
• kemmek,
• Sus,
• aşpaz,
• şugut,
• adışmak,
• jazo,
• oro,
• Kavga,
• dirçelmək,
• Əlqissə