şərafət
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
şərafət
is. [ər.] Şərəf, hörmət, etibar. Əql ilədir şərafəti-insan zəmanədə. S.Ə.Şirvani. Elm idi əgər bəxş edən insana şərafət; Millət nə səbəbdən ona göstərmədi rəğbət? M.Ə.Sabir. // Heysiyyət, mənlik. [Gülnaz mübaşir Məmmədə:] Şərafətiniz varsa, ağa, bu qapıdan qonaq kimi girmişsiniz, qonaq kimi də çıxıb gedin. M.İbrahimov.