şuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şuv

bir nida ifadesi, hış, huş, hışıl, huşul. Terekle celde ~ ~ etedile: ağaçlar rüzgârda hışıl huşul ses çıkarıyorlar, ~ dep betibizge cel urdu: huş diye yüzümüze rüzgâr çarptı.

Son arananlar:

• biriçke,
• yadışmak,
• yumbalama,
• boyalmaq,
• creature,
• bobin,
• soñu,
• deldey,
• dilkeş,
• alabalık,
• ömüchük,
• dörülmek,
• kalın,
• kartonajçı,
• aralanma,
• hapyrhupur,
• Amin,
• çitme,
• quraqlıq,
• mathematics,
• kadaly,
• şuv