şuluq
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
şuluq
sif.
1. Nadinc, dəcəl, şuluqçu. Şuluq uşaq.
2. is. Dələduz. Yoluğun nəyi var, şuluğa versin. (Ata. sözü).
3. is. Hərc-mərclik, qarışıqlıq, qalmaqal, qayda-qanunsuzluq. [Məmmədəli:] Güləndam, itin olum, küçüyün olum, bu ev çox şuluqdur, aman günüdür. N.Vəzirov. ..Məsciddə şuluq başlandı.. M.S.Ordubadi. • Şuluq salmaq – qarışıqlıq salmaq, qarışdırmaq, pozğunluq salmaq, iğtişaş salmaq, qayda-qanunu pozmaq. [Bülənd:] Dövlət yazır ki, Veys şuluq salıb, beş-on adam tutdurub. Ə.Əbülhəsən. ‣ İş şuluqdur – iş əngəldir, yaxşı deyil, içindən xata çıxacaq. [Süleyman:] Sənin işin şuluqdur. M.İbrahimov. [Kişi:] Bala, bu işlərin axırı şuluqdur. Qantəmir.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
şuluq
I. dəcəl, nadinc
{kıpırtılı, hareketli}
II. şux, oynaq, yüngül
{şuh, hareketli, hafif}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
şuluq
çapkın