şu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
şu
а. 1) шул, шушы; 2) түбәндәге, түбәңдә күрсәтелгән □ şu bu тегесе-монысы; şuna bak! кара әле син моны!
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
şu
Türkiye Türkçesi: şu
Azerbaycan Türkçesi: bu
Başkurt Türkçesi: bıl bınıhı oşo tigi
Kazak Türkçesi: sol
Kırgız Türkçesi: uşul
Özbek Türkçesi: u ana u
Tatar Türkçesi: bu şuşı monısı tigi
Türkmen Türkçesi: şū
Uygur Türkçesi: şu
Rusça: vot etot tot
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
şu
= şuu I
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
şu
Ýakyn aralygy, wagty we ş.m. görkezmek üçin bu sözüniň manysynda gelýän görkezme çalyşmasy. "Kim men? " Jogap tapman şu günlere çen, Seni söýüp, kimdigimi bildim men(G. Ezizow).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
şu
emir ve nehiyde sona gelerek pekitme bildiren "çu" yerine kullan ılan bir kelıme.III, 211 bkz> çu, çü, şü