ökül

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ökül

a. vekil, mümessil, delege; toluk ukuktuu ökül : tam salâhiyetli mümessil; ökül ata: (düğünde) peder yerini tutan kimse , ökül kız: 1) (düğünde) kız yerini tutan; 2) bir oyunun adıdır.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ökül

vekil, avukat. ~ bolmak: vekil olmak, ol meni ~ümdü: o benim vekilimdir.

Son arananlar:

• karaltı,
• wear,
• balan,
• öndüm,
• derilmek,
• keşt,
• ataşparaz,
• müntesip,
• oñurayt,
• çolok,
• kağuu,
• suvalik,
• şirmaýy,
• köylü,
• bolmaq,
• birigiştir,
• kuta,
• oxumaq,
• barxit,
• sunu,
• epizod,
• ökül