şimir
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
şimir
I: şimir kuuray bk. şimüür.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
şimir-
II. nefes almadan içmek,, bir ayak kıraızdı tmbastan şimirip iydi: bir çanak kımızı nefes almadan içiverdi.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
şimir
kir, pas, yağda, pasak, pis. ~ kolla: pis eller, cağası ~ bolğandı: yakası yağda olmuş, üyü ~den ozulmaydı: evi kirden geçilmiyor, ~ zat: pis herif, ~boyun: yakası yağdalı, gömleğinin yakası kirlenmiş, ~ bolmak: .