şeşa

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şeşa

bk. Şişa.

Son arananlar:

• narı,
• osim,
• nevroz,
• takay,
• damad,
• dozor,
• sabet,
• artilieriya,
• birin,
• muñdur,
• iwimek,
• carkıra,
• dastmoya,
• rakıcı,
• tamsınmaq,
• höşk,
• qil,
• kaytışmak,
• fufayka,
• dastgir,
• məstan,
• şeşa