şeş

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

şeş

I. is. [fars.] Altı. Dünən beş, bu gün şeş. (Məsəl). // Nərd oyununda. Çahar atdım, şeş gəldi. (Məsəl).

II. is. Top, tüfəng lüləsinin içindəki halqavari cızıqların hər biri; yiv, xır. Şeşi getmiş tüfəng.

Son arananlar:

• göwre,
• cumurtha,
• yaratık,
• çürüntü,
• kempe,
• küküy,
• görülmek,
• turanian,
• nallamAq,
• yugurish,
• gira,
• Kaplumbağa,
• konvent,
• örletmek,
• visal,
• öşünlük,
• uyañ,
• küfr,
• improvise,
• sarboz,
• insincere,
• şeş