şeyda

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

şeyda

sif. [fars.] şair. Dəlicəsinə vurğun, eşq divanəsi, məftun (bəzən “şeyda bülbül” tərkibində işlənir). Vaqif bir şeydadır, dolanır bağı; Xəstədir, dərmanı dilbər dodağı. M.P.Vaqif. Qonub pəncərəyə bu halda Osman; Şeyda bülbül kimi edirdi əfğan. H.K.Sanılı. [Vaqif:] Oxu bu naməni, əzizim Eldar; Qoy mənim dərdimi dinləsin dağlar; Bir tərlan xəyallı, qəlbi xəstəyəm; Bir şeyda bülbüləm, daş qəfəsdəyəm. S.Vurğun. • Şeyda olmaq – dəlicəsinə vurulmaq, məftun olmaq. Zimistan qəhrini çəkən bülbüllər; Şeyda olsun, gülüstana can desin. Aşıq Ələsgər.

Son arananlar:

• tepkime,
• Süslü,
• daşlyk,
• uli,
• anten,
• giderayak,
• ethyl,
• ýagşy,
• kacı,
• Şərbət,
• crankshaft,
• fərqləndirmək,
• etige,
• Minaçı,
• cırmaqlaşmaq,
• kofein,
• zırrama,
• orospuluk,
• anticipation,
• xarakteristika,
• pahalılaşmak,
• şeyda