şemme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şemme

at. Demlenen çäýnegiň düýbünde galýan çaý ýapraklary, şem. Kän durmaga sabry ýokdur, Şemmesini ýakar gök çaý (K. Gurbannepesow).

Son arananlar:

• DÖZÜM,
• tapatak,
• çarçak,
• özgürce,
• zaryadka,
• batyrgaý,
• ayiruv,
• jaz,
• caramak,
• mıllıkçı,
• evvel,
• ambivalence,
• türteklik,
• yıpranmak,
• inç,
• qaçqın,
• zərrəbin,
• buradar,
• qalife,
• Nurana,
• Troll,
• şemme