şemme

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şemme

at. Demlenen çäýnegiň düýbünde galýan çaý ýapraklary, şem. Kän durmaga sabry ýokdur, Şemmesini ýakar gök çaý (K. Gurbannepesow).

Son arananlar:

• suçlu,
• Lütfen,
• içre,
• gırgır,
• gevelemek,
• ýogyn,
• özüboşaldan,
• kadar,
• kelde,
• çoktuk,
• karate,
• növcavan,
• xədicəgülü,
• Daryo,
• goodhumoured,
• dalil,
• kapal,
• VAHİD,
• terbiye,
• qızılgümüş,
• sésimaq,
• şemme