şem

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şem

at. 1. Ýagly jisimden taýajyk şekilinde ýasalan, içi ýüplük pelteli, ýagtylyk beriji enjam. ...Döläniň bir ýan gapdalynda şem ýanyp durdy (A. Gowşudow). 2. gepl.d., ser. Şemme.

Son arananlar:

• mayrıy,
• Peruka,
• salınmak,
• bosom,
• canişin,
• zıplamaq,
• Hattoki,
• yılkı,
• parlama,
• ailece,
• töñdermek,
• selk,
• damızdırmaq,
• Bergüzar,
• olturğuç,
• hundar,
• berç,
• combination,
• ürkütmek,
• Modabaz,
• Tatarcık,
• şem