şejde

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şejde

secde. ~ge barıv: secdeye varma, ~ etiv: secde etme.

Son arananlar:

• barksan,
• aytışmak,
• keyin,
• ebire,
• tuluq,
• torlu,
• donosbaz,
• ucaboy,
• kumlak,
• erdem,
• sezmoq,
• towuk,
• tentene,
• kömüş,
• rabbi,
• téxnik,
• tarqalmaq,
• Külot,
• Kəhər,
• birbada,
• utamak,
• şejde