şart
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
şart
и. шарт; çağdaş şartlarda хәзерге шартларда ◊ şart olsun! ант итәм!
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
şart
Türkiye Türkçesi: şart
Azerbaycan Türkçesi: şärt
Başkurt Türkçesi: şart talap
Kazak Türkçesi: şart
Kırgız Türkçesi: şart
Özbek Türkçesi: şärt-şäràit
Tatar Türkçesi: şartlatu taläp
Türkmen Türkçesi: şert
Uygur Türkçesi: şärt
Rusça: usloviye
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
şart
I, a. şart; şart belgiler: bir manayı ifade eden alâmetler,: şart bağınıñkı gram.: tabi şartı cümle.
II, keskin hareketli taklittir; şart-:tüy-: sıkı bağlamak, düğümlemek; şart ur:- şiddetle vurmak, çalmak,: şart tura kaldı:sur’atla ayağa kalktı; şart-şart çert_: kuvvetle fiske vurmak; tlllere kuvvetle vurmak.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
şart
s.ş.aňl.söz. Gaty agajyň döwülmegi, ýogyn ýüpüň üzülmegi netijesinde çykýan batly ses, şartyldy. Şol arada şart bolup, guraksyrap duran bir towly ýüpüň üzülen sesi eşidildi (A. Gowşudow).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
şart
1. Belirti, araz, hususiyet, özellik. Cañı caşavnu ~ları kalaydı: yeni yaşamın özellikleri nasıl? 2. Şart, koşul.