şalakacı

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

şalakacı

Şarlatan, utanmaz, arsız.

Son arananlar:

• tezyinat,
• chaqqonlatmoq,
• reyd,
• güdök,
• Goriston,
• Som,
• camşıyt,
• avtogen,
• çarasız,
• təhkimçilik,
• dust,
• Ekşimek,
• rəxt,
• baktököl,
• qovalama,
• Seçim,
• gaňşyrawuk,
• kök,
• kortes,
• yaymak,
• ulusçuluk,
• şalakacı